ประเพณีเกี่ยวกับการตัดสายสะดือในอดีต

           ในอดีตหมอตำแยมักจะรอให้รกคลอดก่อน  ค่อยนำทารกและรกออกมาตัดสายสะดือแยกจากกัน  ต่างจากปัจจุบันเมื่อทารกคลอดแล้วจะตัดสายสะดือและแยกทารกออกมาก่อนแล้วจึงทำคลอดรก  การตัดสายสะดือในสมัยโบราณของไทยจะจะตัดด้วยผิวไม้รวกทำเป็นมีตัด  โดยวางสะดือไว้บนไพล ก้อนถ่าน หรืออื่นๆ แล้วใช้ไม้รวกตัด  โดยก่อนตัดจะใช้เชือกผูกเป็น 2 เปราะ  ที่ทำเช่นนี้เนื่องจากคนทำคลอดหรือหมอตำแยโบราณยังไม่มีการเรียนรู้เกี่ยวกับการอักเสบหรือติดเชื้อ เรียกง่ายๆ ว่าทำตามมีตามเกิด พ่อแม่พาทำมาตั้งแต่อดีต  จึงไม่ได้ระมัดระวังในเรื่องนี้มากนัก  ทำให้การทำคลอดในอดีตส่งผลให้มารดาและทารกแรกเกิดมีการอักเสบติดเชื้อได้มาก  การติดเชื้อสำหรับทากรกในอดีตที่พบบ่อยคือ  โรคบาดทะยัก  ซึ่งเข้าสู่ทารกจากการตัดสายสะดือโดยไม่ใช้อุปกรณ์ที่สะอาดเพียงพอ  ซื่งเรียกการติดเชื้อนี้ว่า  บาดทะยักในทารกแรกเกิด (Tetanus neonatorum)